Sandakan
Door: Anniek
Blijf op de hoogte en volg pieter en anniek
24 Juli 2016 | Maleisië, Sandakan
We komen aan bij ons hotel wat super mooi gelegen ligt op een heuvel zodat we gigantisch mooi uizicht hebben op de jungle. Zelfs een grote hagedis komt vanuit de jungle hier een duik in het zwembad nemen zo af en toe. We ontmoeten een leuk nederlands gezien die precies nog dezelde plannen hebben als ons. Zij tippen ons over het eiland Mabul om daar te duiken. Ligt dicht in de buurt bij dé duiklocatie van borneo, sipandan. Het heeft ook 8 eigen riffen en een stuk beter betaalbaar dan de vergunningen die je nodig hebt voor Sipandan. We besluiten dat we de rest van de dagen redelijk kunnen vast leggen nu en dus ook de duiklocatie wel durven vast te gaan leggen. Na een heerlijk eerste avond en nacht penderen we de eerste dag lekker aan het zwembad en gaan we aan het einde van de dag het dorpje sandakan zelf in om ook de rivier te boeken.
In het dorpje kun je merken dat we meer aan de kant van de Filipijnen zitten want het is aanzienlijk armer dan andere gebieden waar we zijn verbleven. Het is danook voor het eerst dat als we door een soort martkstraatje lopen dat ik me niet prettig voel in me korte broek en topje. We besluiten bij de haven te gaan zitten maar echt schoon is het er niet. De straten zijn vervuild met vuilnis en ook veel wordt er van gedumt in de zee. Bij de haven ligt dan ook de eerste 3 meter in zee een flinke barierre van plastic en afval. Bij de restaurantjes is het er wel druk met zowel locals als wat touristen. We besluiten hier een hapje te eten. Tot nu toe is het eten oke, in de luxere hotels is het erg goed en kun je bijna elk gerecht met een gerust hart bestellen. In de steden zelf is het streetfood wat minder makkelijk te beoordelen. Soms krijg je totaal iets anders dan je besteld, en soms precies wat je besteld. 1 x kip in honing en sesam besteld.... nou dat was het dan ook gefrituurde stukjes kip (en nee dat zijn niet kant en klare blokjes maar gewoon met bot en peesjes mee gefrituurd), taai geworden in de plakkerige honing met wat sesamzaadjes erover heen.... oke dit was dan ook wel echt het toppunt en het slechtste gerecht. Maar tot nu toe is het nog niet van wauw. Ook het ontbijt is veelal hetzelfde, rijst of noodles, witte bonen in tomatensaus en toast met jam. We missen echt wat fruit en verse groenten. Maar goed we gaan het hier voor 9 riggit per complete maaltijd (2 euro) inclusief de cola, maar weer eens proberen. Gelukkig het valt deze keer mee!
Langs ons zit een meisje alleen te eten en we nodigen haar bij ons uit. Ze komt uit Zweden en trekt bijna 5 maanden rond door zuid westen van Azië. Ze is erg vriendelijk maar je kunt merken dat ze al een tijdje alleen reist. Ze kletst de oren van onze kop, maar we hebben een prima avond. We besluiten terug tr gaan naar het hotel waar we lekker nog even een biertje pakken op hoe goed we het hebben!
De volgende dag bestaat uit bijna hetzelfde :) lekker luieren aan het zwembad en gezien we het dorpje niet zo spannend vonden zijn we lekker bij het hotel gebleven. Inmiddels hebben we van 4 dagen geboekt op Mabul omdat we wat extra tijd moeten reserveren na het duiken om te mogen vliegen. De volgende dag zou helaas dit paradijselijke bestaan ophouden om richting de rivier te trekken.
We worden opgehaald en met een minibusje richting kinabatang gebracht. Dit is ongeveer 2 tot 3 uurtjes rijden met een niet al te beste chauffeur. Onderweg zouden we stoppen voor de lunch maar om ongeveer half 4 komen we met een knorrende maag aan en hebben we voorbij onze lunch stop gesjeesd. Dan maar even snel een ijsje en wat drinken want over 15 min gaan we al met de boot mee om de eerste riviercruise te maken. Het bizarre is dat je hier inmiddels weer tussen de jungle in begeeft, maar als je de weg ernaa toe rijdt is er duizende hecatre gekapt van de jungle om er palm bomen neer te zetten. Nu lijkt dat niet zo heel erg maar de palmbomen worden ook weer gebruikt als plantage voor de palmolie. De dieren die dus voorheen in de jungle wonen kunnen niet op de plantages leven en is vooral dus een masaal grondgebied van hen afgenomen. Ookal lijkt het groen waar je langs rijdt, je weet dat dit niet het groen is wat er hoort te staan. Dit maakt dat de dieren naar de rivier kanten gedreven worden en zo voorons als toeristen goed te spotten zijn. Het is dus eigenlijk heel dubbel.... we vinden het mooi om de dieren in hun natuurlijke omgeving te zien, maar hoe natuulijk is het als we zoveel van hun leefgebied is afgenomen....
Ndanks het dubbeke gevoel is het intens genieten om op een bootje over de brede rivier langzaam steeds dieper de mangrove te verkennen. We speuren de oever kanten af opzoek naar beweging of een teken van leven om de dieren te spotten. We zien veel apen die met hele families bij elkaar wonen. Soms wel meer dan 20 makaken die al spelend en roepend over elkaar heen tuimelen in de bomen. We zien wederom de neusaap die soms solidair soms familiair leeft. Ze zijn in elk geval in kleinere gezelschappen en daardoor ook iets moeilijk te spotten. We hopen vurig op oerang oetangs, krokodillen en de dwerg olifanten. De gids geeft aan dat de kans dat we deze gaan zien erg klein is. Krokodillen spotten we wellicht bij de nacht cruise en oerang oetangs misschien in de ochtend. De olifanten trekken bijna elke dag dus van hen is de locatie erg lastig te bepalen, soms kunnen ze 5 uur weg zitten van het gebied. Dat nog niet gezegd hebbende of we zien ineeens wat belletjes een stukje verderop omhoogkomen en langzaam aan zien we contouren van een grote kop en een bek omhoog komen. We zijn de gelukkige om een keer overdag een glimp op te vangen van een krokodil. Even later worden we terug gefloten door andere boten en zien we een schaduw en beweging in een hoge boom. Er wordt gefluisterd dat het een oerang oetang zou kunnen zijn. We wachten ademloos en zien inderdaad uiteindelijk grote armen slingeren tussen de bladeren door. De gids bevestigd dat het een oerang oetang is, maar helaas laat ie zich niet beter zien dan dat. We zien verschillende vogels druk rond vliegen en het is nouwelijks enig moment stil. We vallen van de ene verbazing in de andere en beseffen hoe bijzonder dit is. De nacht cruises is helaas wat minder activiteit. We zien wat uilen, een vleerhond en de rode hornbil. Er werd geroepen dat er een soort van poema in de bomen zichtbaar was, maar hier konden we weinig koffie van maken. Helaas... we hadden echt gehoopt op krokodillen maar ach, mooie is ook... dat is de natuur, zij doen lekker waar ze zin in he ben en blijkbaar was het die dag en rust dag.
De volgende ochtend staan we om half 6 op om tijdens het eerste ochtend gloren de dauw te zien optrekkenen langzaam de jungle te zien ontwaken. Het geeft een mooi uitzicht om de zonnestralen langzaam tussen de bomen te zien kruipen en de beestjes wakker te zien worden. Op deze morgen zien we wederom veel makaken die de jungle onveilig maken. Helaas geen verdere orang oetangs meer, maar we treffen nog een slang en een aantal reigers en gieren die bij de rivieroever azen op hun ontbijtje. Terug aangekomen bij de lodge kunnen we nog een ontbijtje mee pikken om vervolgens door te gaan met de locale bus naar Semporna, de havenstad die ons richting het eiland Mabul gaat brengen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley